‘Art. 349a lid1 Fw.’ in de praktijk: antwoorden van de Hoge Raad

Uitleg van de Hoge Raad zet dossiers op z’n kop
In de afgelopen anderhalf jaar hebben schuldhulpverleners moeten wennen aan alle nieuwe regels die zijn ingevoerd rondom het inkorten van de aflostermijn van 36 naar 18 maanden. Nu de Hoge Raad op 20 december jl. antwoord heeft geven op een aantal prejudiciële vragen(*) over de toepassing van artikel 349a lid 1 FW., zet dat de procedures voor nieuwe en lopende dossiers op zijn kop.

Gevolgen voor schuldeisers
De opvatting van de Hoge Raad is sterk afwijkend op de Recofa richtlijnen en de gedane uitspraken in de afgelopen periode. Het oordeel van de Hoge Raad zal gevolgen hebben voor het voorstel dat aan schuldeisers wordt gedaan wanneer er al beslag op het inkomen is gelegd.

Gevolgen voor cliënten schuldhulpverlening
Omdat de antwoorden van de Hoge Raad invloed hebben op lopende dossiers (en welllicht ook op de dossiers die nu al bij de rechter liggen, maar nog niet zijn behandeld), is het zaak om in je praktijk direct aan de slag te gaan met deze nieuwe werkwijze.

Onderwerpen die aan bod komen:

• Toelichting op en aanleiding voor de gestelde prejudiciële vragen
• De nieuwe wettelijke bepaling Art. 349a lid 1 Fw
• De beslissing van de Hoge Raad
• Betekenis van de verschillende antwoorden in de praktijk
• Jurisprudentie na de HR-beslissing
• Gevolgen voor jouw praktijk, onder andere:
  • Hoe omgaan met loonbeslag bij verzoek verkorting termijn Wsnp c.q. alternatief aanvangsmoment?
  • Gevolgen voor alle lopende zaken op het gebied van het nakomen van verplichtingen
  • Correspondentie aanpassen zodat er maximaal gebruik gemaakt kan worden van de HR-beslissing
  • Beleidsmatige gevolgen zodat de hulp zoekende maximaal geholpen kan worden

Nog niet alle gevolgen voor zowel de Msnp als Wsnp zijn uitgekristalliseerd, zoals blijkt uit recente Kamervragen. Ook zullen er komende tijd nog nieuwe uitspraken volgen bij de gerechtshoven en lagere rechtbanken, die ons weer een actueel inzicht geven. Wij monitoren deze ontwikkelingen en verwerken deze in het cursusprogramma.

Wat is het geval?
In een zaak voor een cliënt waarvoor schuldhulpverlening werd uitgevoerd en die onder beschermingsbewind staat, is in hoger beroep aan het gerechtshof gevraagd om vragen te stellen aan de Hoge Raad omdat schuldenaren van mening waren dat de rechtbank c.q. ReCoFa een verkeerd uitgangspunt had gebruikt bij toepassing van artikel 349a lid 1 FW. Op 20 december jongstleden oordeelde de Hoge Raad in een prejudiciële beslissing (ECLI:NL:HR:2024:1913): ja, een beslag kan in beginsel eveneens als zodanige eerste aflossing worden aangemerkt [..] dat door een of meer schuldeiser beslag is gelegd [..] is immers in beginsel niet aan schuldenaar toe te rekenen. Dat hierdoor ongelijkheid tussen de schuldeisers kan ontstaan, dient dan niet voor rekening van de schuldenaar te komen (overweging HR 3.11.3).

Door het bijwonen van deze cursusmiddag krijg je:

• Uitleg bij de verschillende onderwerpen die de Hoge Raad heeft beantwoord
• Inzicht in de praktische gevolgen voor de dagelijkse praktijk van schuldhulpverlening
• De mogelijkheid om vooraf vragen in te sturen (je kunt je vraag sturen naar: klantenservice@kerckebosch.nl)

Over de docent
Michiel Noordzij heeft aan de basis heeft gestaan van deze procedure in eerste aanleg bij de rechtbank en bij het Hof en ook de Hoge Raad met een zienswijze gevoed om afwijkend op het advies van de Advocaat-Generaal (AG) te beslissen. Vanuit deze kennis van het dossier en verschillende zienswijzen neemt hij je mee in de verschillende afwegingen van de Hoge Raad. Niet alleen over het Loonbeslag maar ook over de manier van sparen, eerste aflossing, nul-aanbod, verplichtingen binnen SHV, toepassen/vragen van een eerder aanvangsmoment maar ook de ambtshalve toetsing door de rechter.

(*) een prejudiciële vraag is een rechtsvraag van een rechter aan de Hoge Raad over de uitleg van een rechtsregel. Daaraan kan behoefte bestaan als de Hoge Raad over die vraag niet eerder heeft beslist. Het gaat om vragen die zich voordoen in een concrete zaak die bij een rechtbank of gerechtshof in behandeling is.